ਭਾਰਤ ‘ਚ ਕਈ ਅਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਹਨ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਖਾਸੀਅਤ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ। ਜੰਮੂ ਦਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਅੱਧੀ ਆਬਾਦੀ ਨਾ ਤਾਂ ਬੋਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੁਣ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜੀ ਹਾਂ, ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਬੱਚੇ ਬੋਲ਼ੇ ਹਨ। ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੰਮੂ ਦੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਅੱਧੇ ਲੋਕ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸੇ ਜੀਨ ਸਿੰਡਰੋਮ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਇਸ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੀ ਹਾਲਤ ਹੈ ਅਤੇ ਆਖਿਰ ਅਜਿਹਾ ਕੀ ਹੈ ਇਸ ਪਿੰਡ ‘ਚ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇੱਥੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਗੂੰਗੇ-ਬੋਲੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਜਾਣੋ ਜੰਮੂ ਦੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਕਹਾਣੀ।
ਇਹ ਹੈ ਜੰਮੂ ਦਾ ਸ਼ਾਂਤ ਪਿੰਡ –
ਇਹ ਪਿੰਡ ਜੰਮੂ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਅੱਧੇ ਲੋਕ ਸੁਣਨ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਤੋਂ ਅਸਮਰੱਥ ਹਨ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਂ ਡਡਕਈ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਡੋਡਾ ਦੀ ਗੰਡੋਹ ਤਹਿਸੀਲ ਦੇ ਭਲੇਸਾ ਬਲਾਕ ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ। ਗੁੱਜਰਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪਿੰਡ ਮਿੰਨੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਕਹੇ ਜਾਂਦੇ ਭੱਦਰਵਾਹ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 105 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ‘ਤੇ ਪਹਾੜ ਦੀ ਚੋਟੀ ‘ਤੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਡੀਡਬਲਯੂ ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ 78 ਲੋਕ ਹਨ, ਜੋ ਨਾ ਤਾਂ ਬੋਲ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੁਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਕਰੀਬ 105 ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਧੇ ਲੋਕ ਬੋਲ਼ੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੁਣਨ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਪਿੰਡ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਲੋਕ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਕੰਨੀ ਕਤਰਾਉਂਦੇ ਹਨ
ਇੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਪਰਿਵਾਰ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਬੱਚੇ ਗੂੰਗੇ-ਬੋਲੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਬਿਮਾਰੀ ਕਾਰਨ ਲੋਕ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣ ਤੋਂ ਕੰਨੀ ਕਤਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੋਲ਼ੇ ਲੋਕ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਣਾ ਵੀ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਖ਼ਾਨਦਾਨੀ ਰੋਗ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫੈਲ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪਹਿਲਾ ਮਾਮਲਾ 1901 ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ।
ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਬੋਲ਼ੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਜਨਮ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਮਾਮਲਾ 1901 ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਸੀ। 1990 ਵਿੱਚ ਇੱਥੇ 46 ਬੋਲ਼ੇ ਲੋਕ ਸਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪਰਿਵਾਰ ਬਿਮਾਰੀ ਕਾਰਨ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ।
ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕੀ ਹੈ-
ਵਿਗਿਆਨੀ ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜੈਨੇਟਿਕ ਨੁਕਸ ਦੱਸਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਆਹਾਂ ਕਾਰਨ ਇਹ ਬਦਸੂਰਤ ਹੋਰ ਫੈਲੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚਿੰਤਤ ਹਨ। ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਲੋਕ ਅੰਤਰ-ਜਾਤੀ ਵਿਆਹ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸਮੱਸਿਆ ਲਗਾਤਾਰ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵੀ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਫੌਜ ਨੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ-
ਹੁਣ ਇਸ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਆਰਮੀ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਈਫਲਜ਼ ਨੇ ਗੋਦ ਲਿਆ ਹੈ। ਫੌਜ ਨੇ ਕੱਪੜੇ, ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਵਰਗੀਆਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਲੋੜਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬੋਲ਼ੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਘਰ-ਘਰ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਿੱਖਿਆ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਤੇਲੰਗਾਨਾ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੈਨਤ ਭਾਸ਼ਾ ਮਾਹਿਰ ਦੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।